Δυο τροχοί και μια σέλα...

Το δρομο πλαι στη θαλασσα περπατησα
που κανε καθε μερα η ποδηλατισσα...
Βρηκα τα φρουτα που χε στο πανερι της
το δαχτυλιδι που πεσε απ'το χερι της...

Φόρτσα στο πεντάλι, να 'ρθουνε κι οι άλλοι
πάμε για ορθοπεταλιές!
τα ποδήλατά μας, όπως τα όνειρά μας
ξέρουν από ανηφοριές...


Είναι σχεδόν αδύνατον το στόμα μου να κλείσω
όταν ακούω πράγματα γύρω μου φοβερά
και μια ζωή ποδήλατο δε δέχομαι να ζήσω
για άλλους είν' τα δράματα για μένα η χαρά!...

Κλεμμένο ποδήλατο
Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο
Και θα 'ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο
Γιατί μια καινούρια αγάπη θα χύνεται σα μέλι
Κι από ένα σημείο τής γης αυτός ο ήλιος θ' ανατέλλει
Πιο όμορφος από ποτέ, σαν στρογγυλό χρυσάφι
Θα λάμψει στο βλέμμα σου σα μεγάλο διαμάντι...

Μ' ένα ποδήλατο παλιό
Γυρεύω τον παράδεισο

Με τι μοιάζει όταν ανεβαίνεις στο ποδήλατο ένα βροχερό απόγευμα

Ήχος και φως, ήχος και φως.
Σπασμένο καράβι η φωτιά.
Όταν χαμογελάει η μικρούλα.
«μαμά, να κάνω ποδήλατο;»
«Μαμά, να κάνω ποδήλατο;»