"unscripted"

"trailing tonks"

Potter Puppet Pals in "Wizard Angst"

Potter Puppet Pals in "The Mysterious Ticking Noise"

Potter Puppet Pals in "Wizard Swears"

invisibles

www.msf.gr

FREECYCLE

Δίκτυο δωρεάν προσφοράς και ζήτησης αντικειμένων που δεν χρειαζόμαστε πια. Ξεκίνησε πριν λίγα χρόνια και επεκτάθηκε σε εκατοντάδες πόλεις. Λειτουργεί και στην Ελλάδα, ακμαίο και ενδιαφέρον! Άλλη μια όμορφη λύση στο πρόβλημα της υπερκατανάλωσης και της ανακύκλωσης.

ΔΕΝΤΡΑ

"Ένας άνθρωπος μπορεί να πεθάνει αφού έχει γεννήσει ένα παιδί ή έχει γράψει ένα βιβλίο ή έχει φυτέψει ένα δέντρο"
ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ

"Να αγαπάς την ευθύνη. Να λες, εγώ μοναχός μου έχω χρέος να σώσω τη Γη. Αν δεν σωθεί, εγώ φταίω."
ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

"Μόνο όταν το τελευταίο δέντρο έχει πεθάνει και το τελευταίο ποτάμι έχει δηλητηριαστεί και το τελευταίο ψάρι έχει πιαστεί, θα καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να φάμε τα χρήματα."
ΦΥΛΗ ΙΝΔΙΑΝΩΝ ΚΡΙ

Η προσευχή του δάσους

Εμπήκα μέσα στην απέραντη εκκλησιά,

που ανθρώπου χέρι δεν την έχει κτίσει

και πέρα ως πέρα έχει σκεπή τον ουρανό,

στην εκκλησιά, πούχει στολίδια της την φύση!



Τα δέντρα, σαν κατάρτια δίχως τελειωμό,

με τα γερά κλαδιά τους απλωμένα,

χέρια πιστών έμοιαζαν κείνο το πρωί

για κάποια δέηση όλα μαζ’ υψωμένα!



Του δάσους ψέλναν οι αναρίθμητες φωνές

σεμνά της Κυριακής τη λειτουργία

κι’ έχυναν τ’ ανθουλάκι αντί λιβανωτό

το μύρο τους για την ημέρα την αγία!



Καντήλια και λαμπάδες είχαν αναφτεί

από την κάθε μιά του ηλίου αχτίδα.

Παντού ο ύμνος εσκορπιώνταν της χαράς

κι’ έλαμπε της ζωής άσβηστη η ελπίδα!



Στον άγιον τόπο μακρινός προσκυνητής

γονάτισε μ’ ευλάβεια κ’ ψυχή μου

και τότε ενώθηκε, σα μέσα σ’ εκκλησιά

στης Κυριακής την προσευχή

wanna buy a ghost??

ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΞΑΝΑΠΡΑΣΙΝΙΣΟΥΝ

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΙΤΕ ΤΟ SITE ΤΟΥ ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΥ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟΥ ΜΠΑΦΙ www.bafi.gr ΓΙΑ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Η σπορά με μίγμα σπόρων τυλιγμένων σε στρώμα από αργιλόχωμα
μπορεί να δώσει, στο άμεσο μέλλον, τη λύση για την αναβλάστηση
των βουνών και λόφων της χώρας.

Σβόλοι από σπόρους για το πρασίνισμα της υπαίθρου

Τι εννοούμε όμως λέγοντας σπορά με μίγμα σπόρων τυλιγμένων
με στρώμα από αργιλόχωμα και σε τι εξυπηρετεί μια τέτοια
τεχνική; Στο ερώτημα αυτό ο κ. Μανίκης μας είπε: « Η κάλυψη
με αργιλόχωμα προστατεύει τους σπόρους ώστε να μη φαγωθούν
από πουλιά και τρωκτικά, ενώ η επιλογή της εποχής σποράς μέσα
στην περίοδο των βροχών εξασφαλίζει στους σπόρους τις καλύτερες
συνθήκες για να βλαστήσουν.

Γενικά είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν σπόροι από δασικά δέντρα,
οπωροφόρα, φυτά χλωρής λίπανσης, λαχανικά και δημητριακά.
Ειδικότερα σε περιπτώσεις, που η σπορά γίνεται σε πολύ άγονες και
ερημικές περιοχές προκειμένου να δημιουργηθούν σταθεροί ελαφροί
και σκληροί σβόλοι μπορεί να προστεθεί αφαλατωμένο νερό και
κόλλα ή συνθετικές ρητίνες. Τέλος, γόνιμο χώμα δάσους
(εμπλουτισμός σε μικροοργανισμούς ) και σβησμένη άσβεστος δίνει
στα φυτά καλύτερες δυνατότητες ανάπτυξης σε πολύ φτωχά εδάφη.

Ένα χρόνο μετά την σπορά, μερικά από τα φυτά θα έχουν επιζήσει
δίνοντας μια ένδειξη για το τι ταιριάζει στη συγκεκριμένη γη και κλίμα.
Σημειώνεται ότι στην περίπτωση μεγάλων εκτάσεων, η σπορά μπορεί
να γίνει και με αεροπλάνα.

Μεγάλη ποικιλία σπόρων για καλύτερο αποτέλεσμα

Σπέρνοντας μια μεγάλη ποικιλία σπόρων, μπορούμε να εξασφαλίσουμε
ότι κάποιοι θα βλαστήσουν όσο κακές και αν είναι οι συνθήκες. Αν έστω
και για μικρό χρονικό διάστημα καλυφθεί η επιφάνεια της γης με
βλάστηση, θα επιτευχθεί μείωση της θερμοκρασίας. Ας μην ξεχνάμε
άλλωστε ότι ο ρόλος των φυτών – πιλότων είναι να βοηθήσουν στη
δημιουργία συνθηκών που θα επιτρέψουν και σε άλλα φυτά να βλαστήσουν.

Ένας δεύτερος λόγος για τον οποίο σπέρνουμε ποικιλία φυτών και
μικροοργανισμών είναι για να αφυπνίσουμε την κοιμώμενη ουσιαστικά γη.
Η γη δεν επανέρχεται στη ζωή με το φύτεμα μόνο ωφέλιμων φυτών σε μια
άγονη και γυμνή γη. Τα φυτά δεν αναπτύσσονται απομονωμένα. Για να
αναπτυχθούν για παράδειγμα δένδρα και να φτάσουν σε ένα μεγάλο ύψος
χρειάζεται αρκετό έδαφος για το αντίστοιχο ριζικό σύστημα. Ακόμη
απαιτούνται χαμηλότερα δέντρα για να προστατεύσουν τη βάση των
ψηλότερων, ενώ αναγκαία είναι επίσης η παρουσία κάτω από αυτά
θαμνωδών και ποωδών φυτών, καθώς και μικροοργανισμών.

Ένα μεγάλο δέντρο είναι η αποκρυστάλλωση της συνεργασίας πολυάριθμων
έμβιων. Όταν δημιουργηθεί ένα μεγάλο δάσος με ψηλή πυκνότητα
βλάστησης τότε θα αρχίσει να πέφτει και η βροχή. Σύννεφα θα σχηματιστούν
πάνω από το βουνό και θα υψωθούν πάνω από τις κοιλάδες. Οι πρωταρχικοί
παράγοντες στο δάσος δεν είναι μόνο τα ψηλά δέντρα. Οι φτέρες, τα βρύα,
τα πεσμένα φύλλα, όλα παίζουν το ρόλο τους».

Στο σημείο αυτό αξίζει να παραπέμψουμε στον Fukuoka: « Αντί να
προσπαθήσουμε να εξασφαλίσουμε νερό και να προκαλέσουμε βροχή
χρησιμοποιώντας την ανθρώπινη γνώση, θα έπρεπε να πάψουμε να
αγνοούμε το νου της φύσης. Τότε η γη θα καλυφθεί με φυσικό τρόπο με
πλούσια πράσινη βλάστηση. Ο νους της φύσης είναι ο πυρήνας ή η καρδιά
της φύσης. Αν δε γνωρίσουμε την καρδιά της φύσης, τη θεμελιώδη πηγή της
δημιουργίας του σύμπαντος, τότε όσο κι αν παρατηρούμε την εξωτερική
άποψη της φύσης, θα είναι αδύνατο στη φύση να αναλάβει».

« Για να πετύχει μια παρόμοια προσπάθεια και να καλυφθούν με πράσινο
μανδύα τα βουνά και οι λόφοι της χώρας μας πρέπει να βοηθήσουμε όλοι.
Πάνω απ’ όλα είναι οι γεωργοί εκείνοι που πρέπει να αποτελέσουν την
εμπροσθοφυλακή σε αυτή την προσπάθεια. Αυτοί που μπορούν να δουν
πόσο πολύτιμο είναι το νερό. Αυτοί που πιστεύουν ότι τα φράγματα και οι
γεωτρήσεις δεν είναι η απάντηση στο πρόβλημα του νερού γνωρίζουν ότι
παρόμοιες προσπάθειες δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να βάζουν το κάρο
μπροστά από το άλογο».

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Fukuoka: « πρέπει να βλέπουμε πάντοτε
το όλον. Αν αρκούμαστε να παρατηρούμε μόνο το χωράφι μας αδιαφορώντας
για το υπόλοιπο περιβάλλον θα αποτύχουμε. Η γεωργία ξεκινά από την
προστασία του δάσους, το οποίο αποτελεί πρωταρχικό παράγοντα για να
αποτρέψουμε τη διάβρωση των εδαφών, για να ξαναφέρουμε πίσω τις βροχές».

Η καταστροφή των δασών προχωρά με ξέφρενο ρυθμό, ενώ οι προσπάθειες
αναδάσωσης με φύτευση δασικών δέντρων, όσο καλά οργανωμένες και αν είναι,
δεν αποτελούν λύση στο πρόβλημα. Μερικές φορές μάλιστα η επιλογή φυτών
ακατάλληλων για τις οικολογικές δυνατότητες μιας περιοχής μπορεί να δημιουργήσει
σοβαρά προβλήματα, όπως πτώση του υδατικού ορίζοντα, εξάντληση της
γονιμότητας του εδάφους και έντονη αλλοίωση στη χλωρίδα και πανίδα της
περιοχής. Τέλος, τα φυτευόμενα δενδρύλλια συχνά μαραίνονται και πεθαίνουν.

Η πιο γρήγορη, οικονομική και αποτελεσματική μέθοδος για την αναβλάστηση στη
χώρα μας αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη είναι η σπορά με αεροπλάνο, μιας
μεγάλης ποικιλίας σπόρων, που εμπεριέχονται σε σβόλους από αργιλόχωμα. Για να
γίνει όμως αυτό πραγματικότητα, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ευαισθητοποίηση
της πολιτείας αλλά και των ίδιων των πολιτών, καθώς ο καθένας μπορεί να γίνει
συλλέκτης και σπορέας σπόρων.

Μια καλή σκέψη είναι η δημιουργία ενός φορέα που θα συγκεντρώνει τους σπόρους
οι οποίοι θα στέλνονται από ερασιτέχνες συλλέκτες, βοτανολόγους, μελισσοκόμους,
φυσιολάτρες, νοικοκυρές και γενικά από όλους όσους καταναλώνουν φρούτα και
μπορούν να συγκεντρώσουν σπόρους από κάθε είδος. Μια τέτοια τράπεζα σπόρων
θα μπορεί να τροφοδοτεί, ανά πάσα στιγμή, τις όποιες προσπάθειες αναβλάστησης
στη χώρα μας.

Παράλληλα φυσιολατρικοί όμιλοι και ορειβατικοί σύλλογοι μπορούν να αναλάβουν
πρωτοβουλία ώστε να διδαχτούν τα μέλη τους τον τρόπο παρασκευής των σβόλων
σε καλάθια από μπαμπού, με τη χρησιμοποίηση αργιλοχώματος και νερού.

Προκειμένου όμως να πετύχει το έργο της αναδάσωσης στη χώρα μας, πάνω από όλα
χρειάζεται να υιοθετηθεί η απλή και συγκριτικά αδάπανη αυτή μέθοδος από τη
Διεύθυνση Δασών. Ας αντικατασταθούν οι δενδροφυτεύσεις με σπορές στα βουνά και
τους λόφους. Ας γίνει η προσπάθεια για αναβλάστηση της άγονης γης η πρώτη
προτεραιότητα. Ας γίνουμε οι σπορείς του σπόρου, ώστε τα παιδιά και τα εγγόνια μας
να συνεχίσουν να ζουν σε αυτό τον όμορφο πλανήτη».

ΠΑΝΩ ΑΠΟ 200 ΗΤΑΝ ΟΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΜΠΑΦΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΝΗΘΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΠΟΡΩΝ ΑΠΟ ΑΡΓΙΛΟΧΩΜΑ!!ΕΝΘΑΡΥΝΤΙΚΟ, Ε??

Υ.Γ. Να επισκέπτεστε συχνά το www.mpafi.gr για ανακοινώσεις νέων εκδηλώσεων. Πρέπει όλοι να ευαισθητοποιηθούμε για να σώσουμε την Γη μας!!

ΑΝΑΔΑΣΩΣΗ

Will be a meeting on Monday the 15th October - at 6 o'clock

We have been offered a meeting hall at the KELARI PAPAHRISTOU, on Leoforos Spaton ...............which is on the 16th kilometer after the turn off from Leoforos Marathonos going towards Spata. (Go into Marathonos from Stavro)

Should you get lost please call 210 603 2510 or 6937 1942 73

The purpose of this meeting is to organize ourselves into a group for the Attiki area so as to promote this work on reforestation using seedballs.

Due to the fact that some people missed out on listening to Panagiotis Manikis and wanted to hear him speak on the subject, it was decided to give these people a chance to do so at this meeting and this will take place for about the first half hour.

After this we will discuss with all those who are willing to take part in the formation of the group, where we go from here, so that the good start that began at MPAFI will continue in Athens.

We are also thinking of establishing a Yahoo group and you will be invited to join up. By becoming a member of this group everybody can be updated about what is going on. ............... when and where seed balls are being made, when "spores" are happening and how you can actively participate.

Please come with all your suggestions on Monday

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

the best song in the world!!

TRIBUTE
Tenacious D

Get this widget | Share | Track details

This is the greatest and best song in the world's. . . tribute.

Long time ago me and my brother Kyle here,...
we was hitchhikin' down a long and lonesome road.
All of a sudden,
there shined a shiny demon...
in the middle...
of the road.

And he said:
"Play the best song in the world,
or I'll eat your souls (whisper:Souls)."

Well me and Kyle,... we looked at each other,
and we each said...
"Okay."

And we played the first thing that came to our heads,
Just so happened to be,
The Best Song in the World,
it was The Best Song in the World.

Look into my eyes and it's easy to see
One and one make two,
two and one make three,
It was destiny.

Once every hundred-thousand years or so,
When the sun doth shine and the moon doth glow
and the grass doth grow oooh

Needless to say,
the beast was stunned.
Whip-crack went his whippet tail,
And the beast was done.
He asked us:
"(snort) BE you angels?"
And we said,
"Nay.
We are but men
rock!!!!"
Ahhh, ahhh, ahhh-ah-ah-ah-ah-ahh,
Ohhh, whoah, ah-whoah-oh!

This is not The Greatest Song in the World, No
This is just a tribute.
Couldn't remember The Greatest Song in the World, No.
No!
This is a tribute, oh,
To The Greatest Song in the World,
All right!
It was The Greatest Song in the World,
All right!
And it was the best mother fuckin' song,
The Greatest Song in the world!

Allllllright!
'Ti Tuga digga tu Gi Friba fligugibu Uh Fligugigbu Uh Di Ei Friba Du Gi Fligu fligugigugi Flilibili Ah
(Bow) (Bow) (Bow) (Ooh) (Bow) (Bi)
Fligu wene mamamana Lucifer!
(Mene) (LUCIFER)!
(guitar solo)
And the peculiar thing is this my friends:
the song we sang on that fateful night it didn't actually sound
anything like this song!

This is just a tribute!
You gotta believe me!
And I wish you were there!
Just a matter of opinion.
Ah, fuck!
Good God, God lovin' ,
So surprised to find you can't stop me,now.
I'm on fire--
O hallelujah I'm found! Rich motherfucker compadre simultaniously:oooh/(Demonic)aaaaah!
All right!
All right!

Συνταγή - Ρώγες της Αφροδίτης

Αυτη τη συνταγη την πρωτοειδα στις ταινιες Chocolat και Amadeus. Δεν υπαρχει σε κανενα ελληνικο βιβλιο. Την μεταφρασα μονη μου απο ενα αγγλικο βιβλιο συνταγων με μεγαλη επιμελεια και μερακι!Την εχω φτιαξει πολλες φορες και καθε φορα την απολαμβανω με το παραπανω. Για τους αυθεντικους λατρεις της σοκολατας!

ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΘΕΪΚΕΣ ΤΡΟΥΦΙΤΣΕΣ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟΒΟΡΕΣ ΑΛΛΑ ΞΕΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ!!!

Υλικά: (για 60 τρούφες)

Για το ganache:

540 γρ. υψηλής ποιότητας σκούρα σοκολάτα κομματιασμένη

1 ½ κούπα (πλήρη) κρέμα γάλακτος

6 κτσ. (ανάλατο) βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου

900 γρ. υψηλής ποιότητας σκούρα σοκολάτα για tempering

450 γρ. υψηλής ποιότητας λευκή σοκολάτα κομματιασμένη για το τελικό βούτηγμα

Εκτέλεση:

Για το ganache:

Ζέστανε την κρέμα γάλακτος ίσα ίσα να βράσει και ρίξε μέσα την κομμένη σοκολάτα. πρόσθεσε το βούτυρο και ανακάτεψε καλά με το σύρμα ώστε το μίγμα να ομογενοποιηθεί και να γυαλίζει. (Αν δεν έχει λιώσει τελείως ζέστανε για λίγο ακόμη).Άσε το μίγμα να μείνει σε θερμοκρασία δωματίου ώσπου να πήξει αρκετά ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο κορνέ. Με ένα κορνέ No7 φτιάξτε τις τρούφες πάνω σε μια λαδόκολλα και ασ’ τες να «χαλαρώσουν» στο ψυγείο ή σε θερμοκρασίας δωματίου.

Για το tempering:

Λιώσε σε Bain-Marie(ή σε πυρίμαχο μπολ πάνω από κατσαρόλα με νερό που σιγοβράζει) τα 2/3 περίπου της σοκολάτας. Απόκρινε απ’ την φωτιά, πρόσθεσε το υπόλοιπο της σοκολάτας και ανακάτεψε ώστε να λιώσει. Η σοκολάτα θα πρέπει να σταθεροποιηθεί και να έχει θερμοκρασία γύρω στους 32˚C.

Για τη λευκή σοκολάτα:

Κάνε tempering με τον ίδιο τρόπο που εφάρμοσες στη σκούρα σοκολάτα, μόνο που το νερό δεν πρέπει να είναι σε σημείο βρασμού αλλά απλά πολύ ζεστό. Η σοκολάτα πρέπει να είναι γύρω στους 30˚C.

Βούτηγμα:

Όταν το ganache έχει σταθεροποιηθεί, βούτα με ένα πιρούνι μια τρούφα ολόκληρη μέσα στη σοκολάτα. Κούνα λίγο την τρούφα και ακούμπα την σε λαδόκολλα. Συνέχισε έτσι με όλες τις τρούφες. Ξαναζέστανε λίγο την σοκολάτα αν είναι απαραίτητο. Μόλις η εξωτερική σοκολάτα σταθεροποιηθεί, βούτα την άκρη κάθε τρούφας στην λευκή σοκολάτα και κούνα λίγο την τρούφα. Οι τρούφες τρώγονται σε θερμοκρασία δωματίου.

Καλή επιτυχία!!!

βουβή οργή

Αυτό το φλογερο μύνημα είχε χθες κατακλύσει το διαδίκτυο. Όποιος το λαμβανε επρεπε να το προωθησει και σε αλλους γνωστους του.

Εγω και η οικογενεια μου μενουμε σ'αυτο το "μικρο" προαστιο της Αθηνας, την Λυκόβρυση. Ενθουσιασμενοι με το μυνημα (οσο ενθουσιασμενος μπορει να ειναι κανεις μετα απο εναν τετοιο "πυρινο εφιαλτη"), αποφασισαμε να ανταποκριθουμε στο καλεσμα. Εγω και η αδερφη μου τηλεφωνησαμε σε διαφορους γνωστους από την πολη και τους προτρεψαμε να ερθουν κι αυτοι μαυροφορεμενοι στην κεντρικη πλατεια της Λυκοβρυσης στις 7 μ.μ. Και εμεις οι ιδιες μαζι με τους γονεις μας ντυθηκαμε πενθιμα και συγκεντρωθηκαμε διπλα στο συντριβανι της πλατειας.

Κοιταζω γυρω μου... Ψυχη!!! Μονο εμεις οι τεσσερις στεκομασταν στην πλατεια. Ριχνω μια ανήσυχη ματια στο ρολόι... 7 και20. Μα τι στην ευχη; Κανενας δεν θα΄ρθει;
Ξαφνικα δυο μαυροφορεμενοι καταφθανουν. Ηταν η κολλητη της αδερφης μου και ο πατερας της. Επειτα απο λιγο δυο φιλες μου. Μετα οι γονεις της μιας φιλης μου. Ημασταν 10 ατομα. Και πιο συγκεκριμενα, μονο ατομα που η οικογενεια μου ειχε ειδοποιησει.

Αποφασισαμε να παρουμε τον ανηφορο μεχρι το δημαρχειο. Εκει μπορει να ειχε μαζευτει καποιος κοσμος. Στην διαδρομη συνανταμε εναν αλλοδαπο ντυμενο στα μαυρα. Μηπως ειναι κι αυτος για την διαμαρτυρια; ρωτα ολο ελπιδα ( και με καποια αφελεια) η αδερφη μου. Κι οταν καποια γυναικα με μαυρο φορεμα μας πλησιασε, κρεμομασταν ολοι απ'τα χειλη της μεχρι που μας κοιταξε γεματη απορια και μας προσπερασε καπως επιδεικτικα. Οι περαστικοι μας κοιταζαν καλα καλα λες κι ηταν ετοιμοι να μας πουν συλλυπητηρια για τον θανατο καποιου συγγενη!!!Ωστε κανεις δεν ειχε πληροφορηθει για την βουβη διαμαρτυρια;

Οταν ξαναγυρισαμε στην πλατεια ειδα κατι που με εκανε να τα παρω στο κρανιο. Ενα σωρο κοσμος ειχε συγκεντρωθει σε ενα cafe διπλα στο συντριβανι. Ομως κανεις δεν φορουσε πενθιμα ρουχα. Αναρωτιεσαι γιατι; Ε, λοιπον θα σου πω!! Ειχαν συγκεντρωθει και ειχαν κατσει ομορφα ομορφα γυρω απ'την εισοδο του cafe για να ακουσουν τον προεκλογικο λογο καποιου πασοκτζη που μιλουσε ορθιος εκεινη την στιγμη!!! Και το χειροτερο ηταν οτι ειχαν συγκεντωθει ισαμε 30 ατομα!! Τι εγραφε το μηνυμα που μας προετρεπε να συγκεντρωθουμε μαυροφορεμενοι στην πλατεια; "...χωρις να συνδεσουμε την καταστροφη με προεκλογικες σκοπιμοτητες...". Ε οχι ρε αυτο παει πολυ!! σκεφτηκα...

Γυρνωντας καπως απογοητευμενη σπιτι, ανοιγω την τηλεοραση και βλεπω στις ειδησεις την συγκεντωση του κοσμου στην πλατεια Συνταγματος. Και τοτε ειπα στον εαυτο μου με καποια ευχαριστηση "αν πηγαιναμε κι εμεις εκει μπορει κανεις να μην καταλαβαινε την διαφορα. Ομως με το μεινουμε στην Λυκοβρυση και να βγουμε στη βουβη διαμαρτυρια εκπροσωπησαμε την πολη μας. Κι ας ημασταν μονο 10 ατομα!..."
(αυτη που χαμογελαει στον φακο ειναι η αδερφη μου!!)
ΟΙ ΜΑΥΡΟΦΟΡΕΜΕΝΟΙ "ΣΙΩΠΗΛΟΙ" ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ ΤΗΣ ΛΥΚΟΒΡΥΣΗΣ

ευριδίκη - ζωή να μπω

Get this widget | Share | Track details

Ποιος, ποιος θα μου φέρει εδώ
όλα αυτά που 'χει πάρει από μένα, ποιος;
Πως, πως να κρατηθώ
Μοιάζει η ζωή μου μαχαίρι, να τ' αποφύγω πως;

Με μια θάλασσα πλατιά
Έλα σβήσε μου τον πόνο
Μ' ένα απέραντο ουρανό
Έλα σκέπασε τον φόβο
Μη μ' αφήνεις μόνη εδώ
Να πεθαίνω κάθε μέρα
Έλα δείξε μου να δω
Αν υπάρχει παράπερα
Ζωή να μπω

Ποιος, ποιος θα είν' αυτός
Που θα με κάνει να κλάψω
Και να γελάσω, ποιος;
Πώς, πώς να σβήσω εγώ
Όλα όσα θυμάμαι
Πώς, να ξεχάσω, πώς;

μπλε - τον ίδιο τον Θεό

Mple - Ton idio to...

Πάνω σου η γη ξυπνάει
ήλιος μπαίνει από παντού
κάθομαι και σε κοιτάζω
μη με φοβάσαι
Είσαι ακόμα από τον ύπνο
τ΄όνειρο έχει εξατμιστεί
Μάρτιο θυμίζεις πώς να σε προβλέψω
Ενα απ΄όλα τα βιβλία
που έχω μέσα μου βαθιά
του έρωτα φεγγάρια μαύρα το φωτίζουν
Τίποτα δεν έχει μείνει
κι όμως όλα είναι εδώ
άφησέ με να αγγίξω τα μαλλιά σου

Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου
σου λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου

Άφωνη η ζωή ρωτάει
τόση ομορφιά από που
βρέχει ο ουρανός ρουμπίνια κι απαντάει
μόνο η αγάπη ξέρει τώρα έμαθα κι εγώ
πόσο ανάγκη έχω από την αγκαλιά σου

Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου
σου λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου

Τίποτα άλλο εκτός από εσένα στο φως
τίποτα άλλο που να με σκοτώνει γλυκά

listen to the "johnny depp" song here!!

Get this widget | Share | Track details

here are the "johnny depp" song lyrics by Amy Anne!!

Johnny Depp, You're deep.
I'd like to watch you when you sleep
and smell the shirt in which you slept, Johnny Depp.
Johnny Depp You're hip.
I'd like to bite your lower lip
and scrunch your Edward Scissorhair, Johnny Bear.

You've got tattoos
One said "Wynona" I know.
But you broke up with her and now it just says,
"W(h)y no!" Johnny Depp You're cool.
You're the harbinger of drool.

Mow my lawn without a shirt, Johnny Dirt.
John A John B John C John D John E he he.
You like girls with foreign accents, Tiny waists
I'm not a waif, but I could love you more than you would probably deserve!

Johnny Depp You're the bomb.
If you come to meet my mom, I'd cry a single salty tear, Johnny Dear.
John A John B John C John D John E he he.

ΔΙΑΛΟΓΟΣ BUSH & CONTOLIZA

George: Condi! Nice to see you. What's happening?
Condi: Sir, I have the report here about the new leader of China .
George: Great. Lay it on me.
Condi: Hu is the new leader of China .
George: That's what I want to know.
Condi: That's what I'm telling you.
George: That's what I'm asking you. Who is the new leader of China?
Condi: Yes.
George: I mean the fellow's name.
Condi: Hu.
George: The guy in China.
Condi: Hu.
George: The new leader of...

JOKE FOR THE ROAD

A lady goes to her priest one day and tells him, "Father, I have a problem. I have two female parrots, but they only know how to say one thing." "What do they say?" the priest inquired. They say, "Hi, we're hookers! Do you want to have some fun?"
"That's obscene!" the priest exclaimed; then he thought for a moment. You know," he said, "I may have a solution to your problem. I have two male talking parrots, which I have taught to pray and read the Bible. "Bring your two parrots over to my house, and we'll put them in the cage with Frank and Jacob. My parrots can teach your parrots to pray and worship, and your parrots are sure to stop saying that phrase in no time."
"Thank you," the woman responded, "this may very well be the solution." The next day, she brought her female parrots to the priest's house. As he ushered her in, she saw that his two male parrots were inside their cage, holding rosary beads and praying.
Impressed, she walked over and placed her parrots in with them. After a few minutes, the female parrots cried out in unison: "Hi, we're hookers! Do you want to have some fun?" There was stunned silence.
Shocked, one male parrot looked over at the other male parrot and exclaimed, "Put the beads away, Frank, our prayers have been answered!
Heheheeeeeeee males are males

ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ

Ευτυχία…Τι παράξενη λέξη! Την κυνηγάνε τόσοι άνθρωποι, κι όμως τόσο λίγοι τελικά την αγγίζουν! Αλλά τι χρειάζεσαι για να γίνεις πραγματικά ευτυχισμένος; Σίγουρα κουράγιο και τόλμη, μα ακόμη πιο σημαντικό είναι να μπορείς να κάνεις σωστή αξιολόγηση των επιλογών σου. Ειδικά για εμάς τους μαθητές, οι προτεραιότητες που βάζουμε στη ζωή μας καθορίζουν απόλυτα τη μετέπειτα πορεία μας. Καθώς αναλογιζόμουν αυτό το θέμα, θυμήθηκα ξαφνικά την ακόλουθη ιστορία:

Ένας καθηγητής φιλοσοφίας εμφανίστηκε στην τάξη του με ένα μεγάλο χάρτινο κουτί. Χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με μικρές πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο ρώτησε:

-Είναι γεμάτο το βάζο;

Και οι μαθητές απάντησαν:

-Ναι είναι γεμάτο.

Αυτός χαμογέλασε και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βότσαλα και άρχισε να γεμίζει το βάζο, το κούνησε λίγο και τα βότσαλα κύλησαν και γέμισαν τα κενά μεταξύ των πετρών. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:

-Είναι γεμάτο το βάζο;

Και οι μαθητές απάντησαν:

-Ναι είναι γεμάτο

Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά μεταξύ των πετρών και των βότσαλων. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:

-Είναι γεμάτο το βάζο;

Οι μαθητές δίστασαν για λίγο, αλλά απάντησαν:

-Ναι είναι γεμάτο.
Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει πήρε από την χάρτινη κούτα δύο μπουκάλια μπύρες και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλο το υπόλοιπο κενό του βάζου. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:

-Είναι γεμάτο το βάζο;

Οι μαθητές αυτή τη φορά γέλασαν και είπαν:

-Ναι, είναι γεμάτο.

-Τώρα, λέει ο καθηγητής, θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αυτό αντιπροσωπεύει τη ζωή σας.

1. Οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά στη ζωή σας, οικογένεια, ο σύντροφός σας, τα παιδιά σας, η υγεία σας, οι καλοί σας φίλοι. Είναι τόσο σημαντικά που ακόμα κι αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη.

2. Τα βότσαλα είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στη ζωή μας, όπως οι σπουδές, η δουλειά μας, το σπίτι μας, το αυτοκίνητό μας, τα στερεοφωνικά μας. Αν αυτά τα βάλετε πρώτα στο βάζο δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα σημαντικά της ζωής.

3. Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα τα πολύ μικρά της ζωής. Αν βάλεις πρώτα άμμο στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος ούτε για τις πέτρες αλλά ούτε για τα βότσαλα. Το βάζο είναι η ζωή σας. Αν ξοδεύετε χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματα, δεν θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά. Ξεχωρίστε πια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας. Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε τη σύντροφό σας, προσέξτε την υγεία σας, χαρείτε με τους φίλους σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για γνώση και σπουδές, πάντα θα υπάρχει χρόνος για εργασία, πάντα θα υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε το σπίτι σας, το αυτοκίνητό σας, τα στερεοφωνικά σας. Όμως να φροντίσετε για τις πέτρες πρώτα. Ξεχωρίστε τις προτεραιότητες. Οι μαθητές είχαν μείνει άφωνοι. Ένας όμως ρώτησε:

-Καλά, η μπύρα τι αντιπροσωπεύει;

Ο καθηγητής γελώντας του απαντά:

-Χαίρομαι που ρωτάς. Θα σας πω. Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένος είσαι, γιατί πρέπει να ξέρεις ότι ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΙΓΟΣ ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΠΥΡΙΤΣΕΣ!

ΓΛΥΚΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ

ΓΛΥΚΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ

Πείτε μου! Όχι, πείτε μου! Υπάρχει τίποτα άλλο στον κόσμο πιο θεσπέσιο, πιο γευστικό, τίποτα άλλο που να σε κάνει να αισθάνεσαι περισσότερη ευχαρίστηση και πειρασμό από την …σοκολάτα; Υπάρχει άνθρωπος που να την έχει δοκιμάσει και να μην έχει γοητευθεί από την ντελικάτη της γεύση; Σκούρα υγείας, λευκή, γάλακτος, με αμύγδαλα ή γέμιση κεράσι, από το Εκουαδόρ ή τον Αμαζόνιο, δεν έχει σημασία. Ο καθένας με το γούστο του αλλά όλοι με μια σοκολάτα! «Αν ήμαστε ό,τι τρώμε , τότε εγώ είμαι μία σκούρα σοκολάτα 51 κιλών» είχε πει κάποτε ένας φημισμένος σεφ, και μπορώ να πω ότι συμφωνώ απόλυτα μαζί του!

Όσο για την ιστορία της…2000 ετών!! Το όνομα της προέρχεται απ’ την λέξη των Μάγια xocolatl. Οι Μάγια χρησιμοποιούσαν τους σπόρους του κακάο ως φάρμακο, και στα λατινικά το κακαόδεντρο ονομάζεται Theobroma(!), ένα ομολογουμένως αταίριαστο όνομα για την αγαπημένη μας λιχουδιά, που όμως σημαίνει «τροφή των θεών». Για τους Ατζέκους οι σπόροι κακάο ήταν προϊόν σπάνιο και πολύτιμο σαν τον χρυσό, που το έδωσε στο λαό του, σύμφωνα με τον θρύλο, ο θεός Κουετζακοάτλ. Ο Μοντεζούμα, ο τελευταίος ηγέτης των Ατζέκων, έπινε περίπου 50 μπολ σοκολάτα την ημέρα και διέταζε να ετοιμάζουν 200 μπολ για τα μέλη του παλατιού του!

Φαίνεται όμως πως σήμερα η σοκολάτα έχει χάσει την υπόληψή της! Κατηγορείται για ένα σωρό αποτρόπαια εγκλήματα: παχυσαρκία, ακμή…Συκοφαντίες λέω εγώ! Το ξέρατε ότι δεν έχει ποτέ αποδειχτεί επιστημονικά ότι προκαλεί σπυράκια; Το ξέρατε ότι δεν μας κάνει αυτή χοντρούς, αφού δεν περιέχει καθόλου χοληστερίνη, αντιθέτως η καλής ποιότητας μαύρη σοκολάτα βελτιώνει τον μεταβολισμό μας; Το ξέρατε ότι έχει πολλές ακόμα ευεργετικές ιδιότητες, εφόσον, εκτός από τις πολλές θερμίδες για τις οποίες φημίζεται, περιέχει και πρωτεΐνες, ασβέστιο, φώσφορο, μαγνήσιο, βιταμίνη Ε, καφεΐνη, σίδηρο, χαλκό, και δεν συμμαζεύεται; Επίσης βοηθά στην μείωση της πίεσης του αίματος και στη θεραπεία του βήχα, της μελαγχολίας και της ερωτικής απογοήτευσης! Τέλος μπορεί κάλλιστα να είναι μέρος μιας ισορροπημένης διατροφής!

Τι να πω! Ελπίζω όσοι είχαν παρεξηγήσει αυτό το υπέροχο έδεσμα, μετά από τούτο το μικρό άρθρο να αλλάξουν γνώμη. Η σοκολάτα είναι πειρασμός, δεν αντιλέγω. Και πάντα ισχύει το «παν μέτρον άριστον», που λέγανε και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι! Όμως οι πειρασμοί δεν είναι πάντα για να αντιστεκόμαστε! Που πιστεύουμε τέλος πάντων, στις ενοχές ή στην ευτυχία ...; Πριν πεταχτώ μέχρι το περίπτερο για μια μεγάλη Παυλίδου Υγείας, θα τελειώσω με μια σοφή, πολύ σοφή φράση του John G. Tullius, σπουδαίου εικονογράφου και λάτρη του ‘γλυκού πειρασμού’:

«Οι 9 στους 10 λένε ότι τους αρέσει η σοκολάτα. Ο 10^ος λέει πάντα ψέματα…!»

Ο ΣΚΛΗΡΟΚΑΡΔΟΣ ΓΙΓΑΝΤΑΣ

Κάθε απόγευμα, φεύγοντας απ' το σχολείο, τα παιδιά το 'χαν συνήθεια να παίζουν στον κήπο του γίγαντα.

Ήταν ένας πελώριος, μαγευτικός κήπος, μ' απαλή πράσινη χλόη και χιλιάδες πολύχρωμα λουλούδια όμοια μ' αστέρια κι ακόμα, εδώ κι εκεί, δώδεκα ροδακινιές φορτωμένες ρόδινα κι ολόλευκα ντελικάτα ανθάκια απ' της άνοιξης τ' άγγιγμα, που το φθινόπωρο βάραιναν απ' τα πολύχυμα φρούτα.

Τα πουλιά κάθονταν στα δέντρα και κελαηδούσαν τόσο γλυκά, που τα παιδιά σταματούσαν το παιχνίδι για να τ' ακούσουν. «Πόσο ευτυχισμένα είμαστε εδώ!» έλεγαν αναμεταξύ τους.

Κάποια μέρα ο γίγαντας γύρισε. Εφτά ολόκερα χρόνια ήταν σ' επίσκεψη, στο φίλο του το δράκο της Κόρνις, κι όταν τα χρόνια πέρασαν κι εκείνος είχε τελειώσει ό,τι είχε να πει -αφού δεν είχε και πολλά να συζητήσει- αποφάσισε το γυρι­σμό στο κάστρο.

Την ώρα που 'φτάσε, αντίκρισε τα παιδιά να παίζουν στον κήπο.

«Τι δουλειά έχετε εδώ;» φώναξε μ' οργή, και τα παιδιά το 'βαλαν στα πόδια τρομαγμένα.

«Ο κήπος είναι μοναχά δικός μου», είπε ο γίγαντας. «Όλοι μπορούν να το καταλάβουν, και δεν θα επιτρέψω σε κανένα να παίζει εδώ, έξω από μένα».

Κι έτσι, έχτισε έναν πελώριο τοίχο ολόγυρα στον κήπο, κι ύστερα, κάρφωσε μια πινακίδα που 'λέγε:

Οι παραβάτες τιμωρούνται

Ήταν, αλήθεια, ένας πολύ σκληρόκαρδος γίγαντας.

Τα δύστυχα τα παιδιά τώρα δεν είχαν μέρος να παίξουν. Δοκίμασαν να παίξουν στο δρόμο, όμως ήταν γεμάτος σκόνη και στουρναρόπετρες και δεν τουςάρεσε.

Βάλθηκαν τότε να περιπλανιούνται γύρω απ' τους ψηλούς τοίχους, όταν τέλειωναν τα μαθήματα τους, νοσταλγώντας τον όμορφο κήπο.

«Πόσο ευτυχισμένα ήμασταν εκεί», έλεγαν αναμεταξύ τους.

Κι ύστερα ήρθε η άνοιξη.

Η εξοχή γιόμισε από μικρά μπουμπούκια και πουλάκια. Μονάχα στον κήπο του Σκληρόκαρδου Γίγαντα ήταν ακόμα χειμώνας.

Τα πουλιά ούτε που νοιάστηκαν να τραγουδήσουν για 'κείνον, αφού δεν υπήρχαν παιδιά εκεί, και τα δέντρα λησμόνησαν ν' ανθίσουν.

Αν καμιά φορά κανένα όμορφο λουλουδάκι έβγαζε το κεφαλάκι του απ' το γρασίδι, μόλις αντίκριζε την πινακίδα ένιωθε τέτοια λύπη για τα παιδιά, που λούφαζε ξανά στο χώμα, συνεχίζοντας τον ύπνο του.

Οι μόνοι που 'ταν ευχαριστημένοι απ' αυτή την κατάσταση ήταν το χιόνι και η παγωνιά.

«Η άνοιξη λησμόνησε αυτό τον κήπο», έλεγαν, «κι έτσι εμείς θα μείνουμε εδώ όλο το χρόνο».

Το χιόνι τύλιξε το γρασίδι με τον ολόλευκο μανδύα του κι η παγωνιά μπογιάτισε όλα τα δέντρα ασημένια.

Ύστερα προσκάλεσαν και το Βόρειο Άνεμο να 'ρθει να μείνει μαζί τους κι εκείνος ήρθε τυλιγμένος με βαριά γουναρικά. Ολημερίς ούρλιαζε πάνω απ' τον κήπο και φύσαγε μες στις καμινάδες.

«Μα τούτο είναι ένα θαυμάσιο μέρος», έλεγε^- «πρέπει να καλέσουμε και το χαλάζι».

Κι έτσι, το χαλάζι, ντυμένο στα γκρίζα και μ' ανάσα όμοια με πάγο, ήρθε.

Κάθε μέρα, για τρεις ώρες, χοροπηδούσε πάνω στη στέγη του κάστρου, μέχρι που τα περισσότερα κεραμίδια ράγισαν, κι ύστερα, γυρνοβόλαγε στον κήπο, όσο πιο γρήγορα μπορούσε.

«Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η άνοιξη άργησε να 'ρθει», συλλογιζόταν ο Σκληρόκαρδος Γίγαντας, καθώς γερμένος στο παράθυρο, κοιτούσε τον παγωμένο, ολόλευκο κήπο.

«Ελπίζω να φτιάξει ο καιρός»...

Όμως η άνοιξη δεν ήρθε ποτέ, μήτε το καλοκαίρι.

Κι έτσι ήταν πάντα χειμώνας εκεί κι ο Βόρειος Άνεμος και το χαλάζι και το χιόνι κι η παγωνιά ασταμάτητα χόρευαν ανάμεσα στα δέντρα.

Κάποιο πρωινό, ο Γίγαντας ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του μ' ανοιχτά μάτια, όταν άκουσε μια θεσπέσια μουσική.

Ηχούσε τόσο γλυκά στ' αυτιά του που πίστεψε πως μάλλον θα 'ταν οι μουσικοί του βασιλιά που πέρναγαν -κι όμως, ήταν μονάχα ένας μικρούλης σπίνος που τραγουδούσε έξω απ' το παραθύρι του.

Μα είχε κυλήσει τόσο πολύς καιρός από τότε που το στερνό τιτίβισμα είχε ακουστεί στον κήπο του, που θάρρεψε πως ήταν η ομορφότερη μουσική στον κόσμο.

Κι άξαφνα, το χαλάζι σταμάτησε το χορό του πάνω απ' το κεφάλι του γίγαντα, ο Βόρειος Άνεμος έπαψε να βρυχάται, και μια μεθυστική ευωδιά τον τύλιξε, περνώντας απ' τ' ανοιχτό παραθυρόφυλλο.

«Θαρρώ πως η άνοιξη επιτέλους έφτασε», είπε ο Γίγαντας και πηδώντας από το κρεβάτι κοίταξε έξω.

Μα τι ήταν αυτό που 'πνίξε τη ματιά του;

Ήταν η πιο μαγευτική εικόνα. Από ένα άνοιγμα στον τοίχο, τα παιδιά σύρθηκαν μέσα και σκαρφάλωσαν στα μπράτσα των δέντρων. Σε κάθε δέντρο που αγκάλιαζε το μάτι του αντίκριζε κι ένα παιδάκι. Και τα δέντρα πετάριζαν από χαρά για τα παιδιά που γύρισαν, κι έτσι ντύθηκαν με λουλούδια και λύγιζαν τα μπράτσα τους απαλά, πάνω από τα παιδικά κεφαλάκια.

Τα πουλιά φτερούγιζαν ολόγυρα τιτιβίζοντας μαγευτικά και τα λουλούδια κρυφοκοίταζαν μέσ' από την πράσινη χλόη και ξεκαρδίζονταν στα γέλια.

Ήταν μια όμορφη εικόνα, μα όμως στην άκρη της κρατούσε ακόμα ο χειμώνας. Ήταν που στην πιο απόμερη γωνιά του κήπου, στέκονταν ένα μικρό αγόρι. Κι ήταν τόσο μικρό που μήτε τα κλαδιά του δέντρου δεν μπόραγε να φτάσει, έτσι που απελπισμένο βάλθηκε να κόβει βόλτες γύρω του κλαίγοντας γοερά.

Το καημένο το δεντράκι ήταν ακόμα σκεπασμένο από πάγο και χιόνι, ο Βόρειος Άνεμος φυσούσε και μούγκριζε από πάνω του.

«Σκαρφάλωσε, μικρό μου αγοράκι», έλεγε το δέντρο, και λύγιζε τα κλαδιά του όσο μπορούσε, αλλά το αγόρι ήταν μικρό, τόσο μικρό.

Η καρδιά του Γίγαντα έλιωσε καθώς το έβλεπε.

«Πόσο σκληρόκαρδος ήμουνα», συλλογίστηκε. «Τώρα ξέρω γιατί η άνοιξη δεν θα 'ρχονταν ποτέ εδώ. Να, τώρα θ' ανεβάσω αυτό το αγοράκι στην κορφή του δέντρου κι έπειτα θα γκρεμίσω τον τοίχο, έτσι που ο κήπος μου θα 'ναι μόνο για τα παιχνίδια των παιδιών».

Κι αλήθεια, μετάνιωσε πολύ για ό,τι είχε κάνει.

Έτσι, περπάτησε στις μύτες των ποδιών του, κι ανοίγοντας την εξώπορτα πολύ σιγά, βγήκε στον κήπο.

Όμως, να, μόλις τα παιδιά τον είδαν σκιάχτηκαν τόσο πολύ, που όλα μαζί το 'βαλαν στα πόδια κι ο χειμώνας ήρθε ξανά στον κήπο. Μόνο το μικρό αγόρι δεν έφυγε, γιατί τα ματάκια του που 'ταν γεμάτα δάκρυα δεν είδαν το Γίγαντα που ερχόταν.

Κι ο Γίγαντας ήρθε κλεφτά πίσω του, το πήρε απαλά στο χέρι του και το ανέβασε στο δέντρο. Και το δέντρο άνθισε. Τα πουλιά ήρθαν και τραγούδησαν πάνω του και τ' αγοράκι τύλιξε τα χεράκια του γύρω στο λαιμό του Γίγαντα και τον φίλησε.

Και τ' άλλα παιδιά, σαν είδαν πως ο Γίγαντας δεν ήταν πια κακός, γύρισαν τρέχοντας και μαζί τους ήρθε η άνοιξη.

«Τώρα είναι ο κήπος σας αυτός, μικρά μου παιδάκια», είπε ο Γίγαντας, και παίρνοντας ένα μεγάλο τσεκούρι γκρέμισε τον τοίχο. Κι όταν οι άνθρωποι περνούσαν για την αγορά στις δώδεκα η ώρα βρήκαν τον Γίγαντα να παίζει στον πιο

όμορφο κήπο που είχαν δει ποτέ.

Ολημερίς έπαιζαν και το βράδυ πήγαν στο Γίγαντα να τον αποχαιρετίσουν. «Όμως, πού είναι ο μικρός σας σύντροφος;» είπε. «Το αγόρι που ανέβασα στο δέντρο». Βλέπετε ο Γίγαντας το αγαπούσε απ' τ' άλλα περισσότερο, γιατί τον είχε φιλήσει.

«Δεν ξέρουμε», αποκρίθηκαν τα παιδιά^- «έφυγε».

«Πρέπει να του πείτε να 'ρθει οπωσδήποτε αύριο», είπε ο Γίγαντας.

Αλλά τα παιδιά είπαν πως δεν ήξεραν πού έμενε και πως δεν το είχαν δει ποτέ πριν. Κι ο Γίγαντας ήταν πολύ λυπημένος. Κάθε απόγευμα, όταν το σχολείο τέλειωνε, τα παιδιά έρχονταν κι έπαιζαν με το Γίγαντα, μα το μικρό αγόρι, που ο Γίγαντας αγαπούσε, ποτέ δε φάνηκε. Εκείνος φέρνονταν καλά σ' όλα τα παιδιά κι όμως του έλειπε ο πρώτος μικρός του φίλος και συχνά μιλούσε γι' αυτόν θλιμμένα^- «πόσο θα 'θελα να τον έβλεπα!» έλεγε κάθε τόσο.

Τα χρόνια κύλησαν. Κι ο Γίγαντας γέρασε κι αδυνάτισε. Δεν μπορούσε να παίξει πια κι έτσι κάθονταν σε μια πελώρια πολυθρόνα και παρακολουθούσε τα παιχνίδια των παιδιών και θαύμαζε τον κήπο. «Έχω πολλά όμορφα λουλούδια», έλεγε^- «μα τα παιδιά είναι τα ωραιότερα απ' όλα».

Ένα χειμωνιάτικο πρωινό κοίταξε έξω απ' το παράθυρο, καθώς ντυνόταν. Δεν μισούσε τώρα το χειμώνα, γιατί ήξερε πως η άνοιξη κοιμόταν μόνο και τα λουλούδια ξεκουράζονταν.

Ξάφνου έτριψε τα μάτια του από απορία και κοίταζε... και κοίταζε... Ήταν βέβαια κάτι το θαυμάσιο...

Στην πιο απόμερη γωνιά του κήπου ένα δέντρο ήταν σκεπασμένο μ' ολόλευκα λουλούδια. Τα κλαδιά του ήταν χρυσαφένια κι ασημένια φρούτα κρέμονταν, ενώ πλάι του στεκόταν το μικρό αγόρι που 'χε τόσο αγαπήσει.

Όρμησε τρέχοντας στις σκάλες ο Γίγαντας, γιομάτος χαρά, και τρέχοντας βγήκε στον κήπο. Έτρεξε πάνω στο γρασίδι κι ήρθε κοντά στο παιδί. Κι όταν το έφτασε, το πρόσωπο του κοκκίνισε απ' την οργή κι είπε: «Ποιος τόλμησε να σε πληγώσει;». Γιατί στις παλάμες του αγοριού και στα μικρά του πόδια διακρίνονταν οι πληγές από καρφιά.

«Ποιος τόλμησε να σε πληγώσει;» φώναξε ο Γίγαντας^- «πες μου κι εγώ θα πάρω το μεγάλο μου σπαθί να τόνε κάνω κομμάτια!».

«Κανένας!» αποκρίθηκε το παιδί^- «όμως αυτές είναι οι πληγές της αγάπης!».

«Ποιος είσαι;» είπε ο Γίγαντας, κι ένας παράξενος φόβος τον κυρίεψε και γονάτισε μπρος στο παιδί.

Και το παιδί του χαμογέλασε και του είπε: «Μ' άφησες κάποτε να παίξω στον κήπο σου, απόψε εσύ θα 'ρθεις μαζί μου στο δικό μου κήπο, τον Παράδεισο».

Κι όταν τα παιδιά ήρθαν τρέχοντας το απόγεμα, βρήκαν το Γίγαντα νεκρό κάτω απ' το δέντρο, σκεπασμένο ολάκερο με κάτασπρα λουλούδια.

"Γένεσις"

ΚΑΛΩΣΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟ SITE ΜΟΥ!!!
Στο προσωπικό μου, δικό μου, ολοδικό μου site!!!
Είναι ακόμη μικρούλι, "νεογέννητο". Αλλά σιγά σιγά θα μεγαλώσει κι αυτό και κάποτε όλοι εσείς θα το βλέπετε και θα το θαυμάζετε και θα το ζηλεύτε! Και θα λέτε "Πω, Πω! Σωστό παλικάρι έγινε...!"
Θα πρέπει βέβαια, για να συμβεί αυτό, να το "ταϊζω" σωστά και τακτικά...
...αρχίζοντας από τώρα!!!